کد مطلب:49807
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
چرا خداوند در قرآن كساني را كه در عمران و آبادي زمين كوشيده اند، مذمت كرده است؟
اين برداشت از آيه كاملاً ناصواب است. مدلول اين آيه عبرت گرفتن از سرنوشت انسان هاي دنياپرستي است كه دنياگرايي آنان، به دين ستيزي و مخالفت با انبيا و سرپيچي از ارشادات آنها و عدم پذيرش براهين روشن و استوار بيانجامد. بنابراين تلاش براي اصلاح حيات دنيوي در فرهنگ قرآن نكوهيده نيست، بلكه دنياستايي و دنياگرايي دين گريزانه و دين ستيزانه مردود است. نكته اساسي ديگر در آيه اين است كه حق ستيزان و دنيا پرستان هر اندازه زورمند باشند و به هر سان كه در سيطره خود بر طبيعت و استحكام بخشيدن به قصور و عمارات خود بكوشند، در برابر خشم و عذاب الهي تاب اندك مقاومتي ندارند و به سرعت همه جلال و شكوهشان فرو خواهد ريخت و كاخ و قصورشان به تلي خاك تبديل گشته و چهره هاي لطيف و بدن هاي متنعمشان - كه اگر دنيايي را مي بلعيد، سير نمي شد - در زير خاك پوسيده شده و خوراك حشرات زيرزمين مي گردد.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.